Kontrola nad zrównoważonym eko-rozwojem
Nasze obecne czasy charakteryzują się nowymi i bardziej kompleksowymi wymogami w zakresie sprawozdawczości niefinansowej oraz przejrzystości wyników zrównoważonego eko-rozwoju przedsiębiorstw. Nowe wymogi raportowania UE zgodnie z dyrektywą dotyczącą raportowania zrównoważonego eko-rozwoju przedsiębiorstw (CSRD) i taksonomią UE stawiają także Grupę HARTING przed nowymi i czasochłonnymi zadaniami, których nie można zlekceważyć.
Biorąc pod uwagę swoje wieloletnie doświadczenie w certyfikacji EMAS w Niemczech od 1996 r., firma HARTING ma głęboko zakorzenioną świadomość ekologiczną, a generowanie niezbędnej przejrzystości danych jest codziennym elementem poszczególnych spółek. Dlatego cytat Izaaka Newtona bardzo dobrze pasuje do Grupy HARTING: „Jeśli widziałem dalej niż inni, to tylko dlatego, że stałem na ramionach gigantów”. Dokumentuje to również bilans CO2: na terenie Niemiec od ponad 10 lat Grupa HARTING pozyskuje 99% energii regeneracyjnej lub energii neutralnej dla klimatu1, unikając w ten sposób emisji prawie 18 000 ton CO2 rocznie i kompensując ją.
Aby sprostać nowym wyzwaniom, utworzono nowe stanowisko Controllingu Środowiskowego i Zrównoważonego Eko-Rozwoju. Od kwietnia 2022 r. stanowi to podstawę globalnej kontroli środowiska i zrównoważonego eko-rozwoju, której pierwotnym celem jest obliczenie śladu węglowego przedsiębiorstwa dla globalnej grupy technologicznej. Grupa HARTING dąży również do bardzo jasnego i ambitnego celu: osiągnięcie neutralności klimatycznej naszych zakładów do roku 2030 (zakres 1 + 2)2. Zaczęliśmy od prostego szablonu Excela, aby sprawdzić globalne zapotrzebowanie na energię poszczególnych firm, który wkrótce zostanie zastąpiony bazą danych do przesyłania danych i generowania wizualizacji danych za pomocą narzędzia BI. Umożliwi to wewnętrzne raportowanie dostosowane do każdej firmy i przejrzyste śledzenie realizacji celów.
Dodatkowo oszacowano emisję CO2 poszczególnych kategorii Zakresu 33 (transport w ramach Grupy HARTING, podróże służbowe i opakowania). Kategorie te wybrano ze względu na to, że HARTING dostrzega własny potencjalny wpływ i postawił sobie ambitny cel ograniczenia tych emisji o 50% do roku 2030. Niezbędna jest tu ścisła i nakładająca się współpraca pomiędzy wieloma działami różnych firm.
Każda z prawie 60 firm jest sama odpowiedzialna za osiągnięcie swoich celów, ale wsparcie pochodzi też z siedziby w Espelkamp: Ustalono wewnętrzną cenę na CO2, która jest stosowana, gdy dana inwestycja oszczędza energię, a tym samym zmniejsza emisję CO2. Za każdą tonę zaoszczędzonego CO2 firma inwestująca otrzymuje w danym projekcie kredyt za CO2, a suma inwestycji jest pomniejszana o tę kwotę. Cena na CO2 wzrasta co roku, co zwiększa zaangażowanie w działania. Już sama lepsza przejrzystość w obrębie grupy technologicznej HARTING wywarła dobry wpływ: lista głównych emitentów CO2 jako takich zaowocowała dużą liczbą projektów: Pomysły na projekty obejmują zakup energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, bardziej wydajne chłodzenie procesowe i działania od planowania systemów fotowoltaicznych aż po dokładne rozbicie przepływów energii. Podsumowując: pomimo pracy, którą już wykonaliśmy i projektów, które wdrożyliśmy, transformacja Grupy Technologicznej HARTING nie będzie łatwa, ale będzie warta wysiłku!
[1] Emisje z gazu płynnego zakupionego do produkcji (ok. 0,2% całkowitego zapotrzebowania na gaz) są kompensowane poprzez wspieranie projektów związanych z ochroną klimatu. Certyfikowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych (UN CER) lub zgodnie ze standardem Verified Carbon Standard (VCS) i zatwierdzone przez europejskie, niezależne organizacje badawcze (np.: takie jak TÜV, SGS). Partner: https://www.fokus-zukunft.com/ i https://www.firstclimate.com/
[2] Zakres 1 obejmuje wszystkie bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych powstałe m.in. podczas spalania gazu ziemnego, oleju opałowego, benzyny czy oleju napędowego. Do tego dochodzą emisje z wycieków czynnika chłodniczego.
Zakres 2 obejmuje pośrednie emisje gazów cieplarnianych powstałe w wyniku wytwarzania zakupionej energii (np. energii elektrycznej, ciepłowniczej, energii z pary lub chłodniczej)
[3] Zakres 3: Emisje gazów cieplarnianych z wcześniejszych i dalszych etapów łańcuchów dostaw i usług / emisje pośrednie generowane w całym łańcuchu tworzenia wartości przedsiębiorstwa.
